| CYTATY Zbi鏎 m鉅rych s堯w |
| Cz這wiek uczyni wiele, by go lubiano, i uczyni wszystko, by mu zazdroszczono. Nadzieja przychodzi do cz這wieka wraz z drugim cz這wiekiem. Szczciem jednego cz這wieka jest drugi cz這wiek. Czas robi swoje. A ty cz這wieku? Cz這wiek jest uczniem, cierpienie nauczycielem. Czasami wydaje nam si, 瞠 mieszka w nas dw鏂h r騜nych ludzi. Jeden, kt鏎y wszystko doskonale czyni i tego cz這wieka prezentujemy wiatu. Jest te i ten drugi, kt鏎ego si wstydzimy, i tego ukrywamy. W ka盥ym cz這wieku istnieje co takiego jak wewn皻rzny dysonans i niesp鎩no. Ka盥y chcia豚y by dobry, a jedynie dokonuje czyn闚, kt鏎ych sam cz瘰to nie rozumie. Dlaczego tak jest? Dlatego, 瞠 cz這wiek nie jest Bogiem, nie jest te anio貫m, ani jak nadistot, a jedynie ma造m pielgrzymem w d逝giej, dalekiej drodze swojego 篡cia. W豉sne s豉boci czyni go wyrozumia造m i 豉godnym w stosunku do innych. Kto, kto jest bezkrytyczny wobec samego siebie, b璠zie twardy i niezdolny wczu si w innych. Nie b璠zie umia nikogo pocieszy, doda odwagi i wybaczy. Szczcie i przyja tkwi tam, gdzie ludzie s wra磧iwi, 豉godni i delikatni w s這wach, i wzajemnie kontaktach. By mo瞠 B鏬 chcia, aby pozna wielu z造ch ludzi, zanim poznasz tego dobrego, 瞠by m鏬 go rozpozna, kiedy on si w ko鎍u pojawi. Nie potrafisz 篡 bez cz這wieka, kt鏎y Ci lubi, dla kt鏎ego jeste wart wielu zachod闚, kt鏎y dzieli z Tob rado i b鏊, w sercu kt鏎ego masz zapewnione trwa貫 miejsce. Bez cz這wieka, kt鏎emu mo瞠sz zaufa; cz這wieka, kt鏎y si o Ciebie troszczy, cz這wieka, u kt鏎ego jeste zawsze serdecznie witany. |